Τα δεσμα της εκδικησης

Η εκδίκηση πληγώνει τον θύτη ενώ η συγχώρεση τον γιατρεύει.

Πολλές φορές σε διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν στη ζωή μας φαίνεται να είμαστε οι αδικημένοι της υπόθεσης. Να βρισκόμαστε στη θέση ενός ανθρώπου που νιώθει ότι έμεινε από κάτω, που θέλει να ανατρέψει τα γεγονότα, να πάρει το χρόνο πίσω, να αποδώσει δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη σε έναν κόσμο όπου βασίζεται σε νόμους ακολουθεί συγκεκριμένο πρωτόκολλο. Αυτό πολλές φορές για τον αδικημένο άνθρωπο είναι λάθος και το χρέος να πάρει την "δικαιοσύνη" στα χέρια του είναι η σκέψη που κυριαρχεί στο μυαλό του. Να εκδικηθεί για να επαναφέρει τη δικαιοσύνη που αποδέχεται ο εαυτός του.

Όμως αλήθεια, τι καταφέρνει κάποιος με την εκδίκηση? Να αλλάξει την κατάσταση? Να φέρει πίσω τον χρόνο και να αποτρέψει τι έγινε? Ή να γίνει όμοιος με τον θύτη?

Βλέπεις, κάθε φορά που βρισκόμαστε στη θέση αυτή, δύο είναι η επιλογές μας: συγχώρεση ή εκδίκηση. Και προφανώς η πιο εύκολη είναι η εκδίκηση για μας. Είναι όμως αντικειμενικά ωφέλιμη ή πολύ επικίνδυνη για τον ίδιο τον εαυτό μας?

Όταν εκδικήσε κάποιον που σου έκανε κάτι κακό, με τον οποιοδήποτε τρόπο, το μόνο που καταφέρνεις είναι να τον φέρεις σε μία δυσάρεστη κατάσταση, πιθανόν χειρότερη από αυτή που είσαι εσύ, έτσι ώστε να ικανοποιηθεί ο εγωισμός σου. Ακόμα και να πράξεις το αντίστοιχο πίσω, δεν γύρισες ούτε το χρόνο, ούτε ανέτρεψες τα πράγματα, ούτε κατάφερες να επουλώσεις τον πόνο σου. Το μόνο που κατάφερες ήταν να γίνεις ο ίδιος και χειρότερος με αυτόν που σε έβλαψε. 

Έτσι βλάπτεις πολύ περισσότερο τον εαυτό γνωρίζοντας ότι ασχήμισες σαν χαρακτήρας και έπραξες κάτι βδελυρό. Έγινες ένα με το κακό που δεν ήθελες να ζήσεις. Ταυτίστηκες λες και το υποστηρίζεις, το ενθαρρύνεις.

Από την άλλη, παίρνοντας τον δύσκολο δρόμο της συγχώρεσης, κατανοείς το ανεπανόρθωτο και το αποδέχεσαι. Η αποδοχή είναι το πρώτο βήμα για να συνεχίσεις παρακάτω και είναι δύναμη και ωριμότητα. Δεν έχεις βλάψει τον εαυτό σου, δεν γύρισες πίσω τον χρόνο, δεν έβλαψες τον άλλον, δεν ταυτίστηκες με την ασχήμια των πράξεων του εκδικητή. Έμεινες ατάραχος και έκανες το καλό. Καθήλωσες τον εγωισμό σου και έδειξες αγάπη απέναντι σε αυτόν που έπραξε λάθος. Ωρίμασες και δυνάμωσες, με όλες τις απώλειες που επήλθαν.

Η εκδίκηση επιφέρει δεσμά.

Η συγχώρεση ελευθερώνει.

Πολέμησε το κακό με το καλό. Γιατί αλλιώς αυξάνεις το κακό, δεν το πολεμάς.