Τα ματια ενος τριτου ανατελλουν

Αν είχα μια ευχή θα ήταν να γεννιόταν ένα παιδάκι με όλη την αντίληψη του κόσμου τούτου με τις συμπεριφορές των ανθρώπων, τις ενέργειες και τις σκέψεις τους. Να είχε την ωριμότητα του νου να αντιλαμβάνεται και να κρίνει όπως ένας έμπειρος ηλικιωμένος. Να είχε τα μάτια ενός τρίτου που σαν παιδί δεν θα έχει την κατάκριση για τις σκέψεις και τα λόγια του. Που θα έλεγε κατάμουτρα τα γεγονότα. Παρόλη την περιφρόνηση που θα του απέδιδαν, θα τον άκουγαν περισσότερο από κάθε άλλον γιατί αυτός είναι παιδί και δεν μπορείς να του επιβάλεις την νομοθεσία που εξυπηρετεί τους εγωιστές και αλαζόνες.

Αυτός θα ήταν μισητός και θα υπέφερε, γιατί η αλήθεια στον κόσμο τούτο δεν ζει για πολύ, αποσιωποιείται. Σε αυτή την δικαιοσύνη και βελτίωση που ζούμε, το μόνο που βελτιώνεται είναι η ενδυμασία ενός ψέματος και ο τρόπος προσφοράς του για να ξεγελάει, να εισβάλλει και να αναγιώνετε μέσα στον δρόμο του καθενός μας. Πάντοτε η αλήθεια υπέφερε και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο ψεύτης πάντοτε πάσχιζε να την κρύψει. Η αλήθεια όμως καίει και δεν προσεγγίζεται, δεν μπορεί να κρυφτεί στο σκοτάδι αλλά λάμπει. Αυτή καθορίζει το ψέμα, το σκοτάδι και την ψύχρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα που ζεις αλλά δεν θέλεις να δεχτείς. Κρύψε την με τα λόγια και θα βγει σαν κραυγή, κρύψε την με όμορφα πέπλα και σαγηνευτικές λέξεις και θα εμφανιστεί σαν δίκοπο μαχαίρι που κατασχίζει ανελέητα και ακυρώνει κάθε παρερμηνεία, θα φέρει τρικυμία στην καρδιά και αγκάθια στη γλώσσα σου.

Αν η φύση ελέγχεται, τότε η αλήθεια είναι ο δίκαιος δυνάστης. Γεννιέσαι στην αλήθεια γιατί αυτή καθορίζει το πως είναι τα πράγματα. Θες δεν θες ζεις μέσα σε αυτήν. Κτίσε τοίχο, κάστρο, θέσε φρουρούς να σε προστατεύουν και ζήσε με τον τρόπο που θέλεις, η αλήθεια θα είναι πάντοτε στο κατώφλι και θα σε ενοχλεί, θα σε βασανίζει.